ថ្ងៃទី ៨ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០២៥ ក្រុមប្រឹក្សាខេត្ត Gandaki បានសរសេរប្រវត្តិសាស្ត្រ ដោយអនុម័តយ៉ាងឯកច្ឆន្ទច្បាប់លេខ ២០៨២ ដែលទទួលស្គាល់ភាសារបស់ជនជាតិដើម Gurung និង Magar ជាភាសារដ្ឋបាលផ្លូវការ។ អ្វីដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ គឺនេះជាលើកដំបូងដែលក្រុមប្រឹក្សាខេត្ត Gandaki បានដឹកនាំកិច្ចប្រជុំដោយប្រើភាសាជនជាតិដើម Gurung និង Magar ផ្ទាល់ — ការបង្ហាញជាក់ស្តែងនៃយុត្តិធម៌ភាសាកំពុងកើតឡើង។
សមិទ្ធិផលនេះបន្តលើគន្លងដែលបានបើកដោយខេត្ត Bagmati ដែលបានទទួលស្គាល់ភាសា Nepal Bhasa និង Tamang ជាភាសាផ្លូវការ នៅក្នុងរដ្ឋបាលនៃរដ្ឋាភិបាល។ វាសម្គាល់ពីចលនារបស់ជនជាតិដើមនៅទូទាំងប្រទេសនេប៉ាល់ ដែលកំពុងពង្រីក ដើម្បីលើកកម្ពស់សិទ្ធិ និងស្ដារអត្តសញ្ញាណរបស់ពួកគេ។ ការអនុវត្តច្បាប់នេះឱ្យមានប្រសិទ្ធភាព ត្រូវការការអនុម័ត និងអនុវត្តបទប្បញ្ញត្តិពាក់ព័ន្ធ។

ទោះបីជាច្បាប់នេះផ្តោតលើសិទ្ធិភាសាជនជាតិដើមក៏ដោយ វាក៏បង្កើតគោលដៅស្តង់ដារប្រាស្រ័យទាក់ទងប្រកបដោយបរិយាប័ន ដោយទទួលស្គាល់ជាផ្លូវការភាសាសញ្ញា ភាសាសញ្ញាប៉ះ និងអក្សរ Braille សម្រាប់ជនមានពិការភាពរផងដែរ។ នេះជាជំហានដ៏ក្លាហាន និងឆ្ពោះទៅមុខ ដែលបង្កើតគំរូថ្មីសម្រាប់រដ្ឋបាលរួមបញ្ចូលក្នុងតំបន់។
សមិទ្ធិផលនេះបង្ហាញពីភាពដឹកនាំដោយមិនចេះនឿយហត់បស់អ្នកដឹកនាំ និងសមាជិកសភាជនជាតិដើម ព្រមទាំងសម្លេង និងកម្លាំងរួមគ្នារបស់សហគមន៍ Magar និង Gurung។ ក្នុងពេលពិសេសមួយ សហគមន៍ Gurung បានផ្ដល់ការគោរពដល់ឯកឧត្តមនាយករដ្ឋមន្ត្រី Surendra Raj Pandey ដែលភាពដឹកនាំរបស់លោក បានជួយឱ្យច្បាប់នេះក្លាយជាការពិត។ នេះបង្ហាញពីអំណាចនៃការតស៊ូមតិដោយសហគមន៍ និងឆន្ទៈនយោបាយ។
យើងសូមអបអរសាទរយ៉ាងជ្រាលជ្រៅដល់ Forum ជនជាតិដើម (IPF) នេប៉ាល់ សម្រាប់ជំនួយបច្ចេកទេសក្នុងការចងក្រង និងជំរុញច្បាប់នេះ។ មូលនិធិ IPAS មានមោទនភាព និងសម្តែងការគោរព ក្នុងការបានឈរជាប់ខាងជនជាតិ Gurung, Magar និងសហគមន៍ជនជាតិដើមផ្សេងៗដែលត្រូវបានមើលរំលង ក្នុងការសម្រេចបានសមិទ្ធិផលប្រវត្តិសាស្ត្រនេះឆ្ពោះទៅកាន់យុត្តិធម៌ភាសា និងបរិយាប័ន។
សំខាន់ណាស់ គឺត្រូវមានផែនការយុទ្ធសាស្ត្រសម្រាប់ជំហានបន្ទាប់ ដោយសហគមន៍ Magar, Gurung និងសហគមន៍ទាំងអស់ក្នុងខេត្ត Gandaki ដើម្បីបង្កើតឥទ្ធិពលទូលំទូលាយពីជំហានក្លាហាននេះ។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះរំលឹកឱ្យយើងដឹងថា៖ នៅពេលជនជាតិដើម និងសហគមន៍ត្រូវបានផ្ដល់ធនធាន និងទុកចិត្តឱ្យដឹកនាំ ការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំមហិមាអាចកើតឡើងបាន និងមិនចេះឈប់ឈរ។



លើសពីនេះទៅទៀត ចលនានេះត្រូវបានពង្រីកមិនត្រឹមតែទៅខេត្តផ្សេងៗនៃប្រទេសនេប៉ាល់ទេ ប៉ុន្តែត្រូវឆ្ពោះទៅប្រទេស និងតំបន់ផ្សេងៗផងដែរ។ ជនជាតិដើមនៅក្នុងប្រទេសនេប៉ាល់គួរត្រូវបានរួមបញ្ចូលភាសាជនជាតិដើមផ្សេងទៀត ដែលអាចពិចារណាបញ្ចូលក្រុមជនជាតិដើមផ្សេងទៀតក្នុងខេត្ត។ ជារួមមានភាសាជនជាតិដើមចំនួនជាង ៣០ ត្រូវបានកំណត់នៅក្នុងខេត្ត។ វាជាតម្លាភាពរបស់យើងក្នុងការរក្សាតុល្យភាព និងការអភិរក្ស និងការផ្ទេរភាសា ជំនាញ និងចំណេះដឹងទៅកាន់ជំនាន់ក្រោយ។ ភាសាខ្លះកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ និងប្រហែលជាបាត់បង់ ដែលមានន័យថាត្រូវការអភិវឌ្ឍ ច្បាប់ឬគោលនយោបាយថ្មីៗ ដើម្បីការពារ និងអភិរក្សភាសាទាំងនេះ។ មូលនិធិ IPAS នឹងបន្តគាំទ្រការតស៊ូមតិដើម្បីបទប្បញ្ញត្តិ និងការអនុវត្តប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ដើម្បីអត្ថប្រយោជន៍សម្រាប់ជនជាតិដើម និងការផ្ទេរជំនាញ ចំណេះដឹងទៅកាន់យុវជន ពីព្រោះភាសាតែងតែភ្ជាប់ជាមួយវប្បធម៌ សុខុមាលភាព និងអត្តសញ្ញាណរបស់ជនជាតិដើម។